Brief aan Badhoevedorp

Geachte meneer Knibbe,

Zaterdag 16 april 2011 hebben wij de wedstrijd WV-HEDW 13 - Badhoevedorp 2 gespeeld, helaas ben ik hier op zijn zachtst gezegd niet geheel ongeschonden uitgekomen. De wijze waarop dit is gebeurd zit mij niet helemaal lekker, vandaar deze brief.
Na 5 maanden afwezig geweest te zijn wegens een langdurige blessure aan mijn linkerknie, was ik eindelijk weer in staat een wedstrijd te spelen. Iets waar ik al tijden naar uitkeek, onterecht bleek later.
Het begon nadat mij een vrije trap was toegekend in de eerste helft, deze vrije trap werd door de muur van Badhoevedorp met de handen geblokt in het 16-metergebied, met een strafschop tot gevolg. Handen mogen immers niet gebruikt worden om boven het hoofd ballen mee tegen te houden, iets waar vele van uw teamgenoten duidelijk anders over dachten.
De scheidsrechter werd belaagd en ik kreeg teksten naar mijn hoofd als: “Als jullie zo willen winnen…” een aparte uitspraak bleek de resterende minuten van de tweede helft.
Het gedoe was voorbij en de penalty was klaar om genomen te worden, maar vlak voor het nemen van de penalty word ik op de rand van de 16, buiten het zicht van de scheidsrechter, door jullie nummer 10 getrakteerd op een linkerelleboog in mijn ribben. Ik reageer hierop door een duw terug te geven, stom van mij, want je hoort boven dit kinderachterige gedrag te staan. Frappant was wel het feit dat het halve team van Badhoevedorp gezien had dat ik hem “in zijn nek had gekrabt” en dat dat het bloeden in zijn nek had veroorzaakt, deze onterechte beschuldiging werd met een halve kopstoop kracht bijgezet. Ik liet het deze keer gaan, de penalty ging erin, waardoor wij op voorsprong kwamen.
Van de minuten die op dit incident volgden valt veel te leren, de nummer 10 was duidelijk van streek, gefrustreerd en op zoek naar een overtreding.
Nadat ik een één-tweetje aanging met een teamgenoot werd deze al onderuit geschoffeld, achteraf was dit een mooi moment geweest om in te grijpen als aanvoerder, door de nummer 10 eruit te halen. Het verzoek van ons hiertoe werd helaas afgewimpeld.
Helemaal spijtig werd het 2 minuten later. Tijdens een countermogelijkheid kom ik één op één met de nummer 10, waarbij “overduidelijk de bal werd gespeeld”, zie bijlage. Ik werd getrakteerd op een doodstrap op de binnenkant van mijn rechterenkel, waardoor deze volledig is dubbelgeklapt, met een ingescheurde enkelband tot gevolg. Een aanslag die buiten het veld goed zou zijn voor een aanklacht voor mishandeling, maar in dit geval helaas vermomd kan worden als een poging tot het spelen van de bal. Kennissen die het verhaal horen noemen het misbruik van het voetbalspel, ik deel die mening.
Na het scheuren van mijn enkelband kreeg ik tevens nog de naam “mietje” kado, plus een vroegtijdig einde van het seizoen na 5 maanden afwezigheid.
De verwachting dat deze volwassen man na de wedstrijd wel zou zijn afgekoeld en zijn excuses zou komen maken bleek helaas naïef en onjuist.
Vandaag ben ik voor de tweede keer naar het Lucas Andreas ziekenhuis gegaan, waar mijn enkelbanden nader onderzocht en ingetaped zijn, tevens heb ik te horen gekregen dat ik nog 2 weken met mijn been om hoog moet liggen. Bij het eerste bezoek was de zwelling te erg om conclusies te trekken, waardoor ik al 1,5 week slecht ter been ben en inmiddels 4 dagen colleges heb gemist. Volgende week moet ik weer terugkomen en de week daarop ook om de voortgang bij te houden en om te kijken of er geen ernstige complicaties optreden. Een zeer tijdrovende en pijnlijke aangelegenheid, uiterst vervelend nu ik het zo druk met mijn studie heb.
Ik heb besloten deze zaak niet via de KNVB te spelen omdat ik u graag de kans bied dit intern op te lossen, we zijn immers allemaal volwassen. Ik verwacht verder ook geen bos bloemen. Wel verwacht ik volgende keer een houding die past bij de leeftijd van het team, want het is raar dat wij als jonge jongens hier het juiste voorbeeld moeten geven.
Zorg dat we met zijn alle gewoon een leuke pot voetbal kunnen spelen, het veld is een plek om lol te maken en niet om anderen het ziekenhuis in te trappen omdat je gefrustreerd bent.
Succes verder en een sportief einde van het seizoen gewenst!

Met vriendelijke groet,

Jesse Niëns
WV-HEDW Zaterdag 13